RONKER is not the first state-of-the-art speednoise band to ever exist, but they are the first ones to coin the term. Formed in 2020 in the heart of the swamplands of Belgium the band comes naturally weathered and screaming bloody murder. RONKER’s music can be described as a mix between Danzig-era Misfits and Helmet, equally influenced by the earliest of hardcore-punk and 90’s alternative guitar music.

Since its inception RONKER can mainly be found on the road. Carving out an audience in the most old-school fashion: by playing live. Always visceral, urgent and frantic, RONKER is prime example of being staunchly committed to rock and roll athleticism. Throwing shapes and taking names.

Their debut EP ‘Self Loathing Self Help’ was born imperfect, loud and ugly, kicking wildly and gasping for breath. The 10’ vinyl tells a story about depression, suicide and the ones left behind. The songs clearly written as a process of coming to terms with losing loved ones, while struggling mentally yourself. The 4-track EP shows both the flattened feeling of survivors’ guilt and the hopelessness that is so prominently felt in contemporary society. Releasing on LABELMAN it sold out its limited editions before its release-date.

After a grueling campagne promoting their debut-EP, laying waste to more than 80 stages in the process; the band is now gearing up towards the release of their debut-album. Having played with heroes and peers (Brutus, Melvins, Show Me The Body, Bongzilla, etc.) the band is ready to shed its skin while knocking out their own baby teeth in the process.

The album will be released on May 10 via LABELMAN. While RONKER’s anger on previous releases was intently internal, it has now morphed into a pronounced extroverted rage. Self-loathing has been replaced by a fear of growing up. Throughout the record, the band bends the narrative and criticizes the need for rat-racing and conformism in shades of beige.

Although RONKER likes to profile themselves as pleasant rascals with big hearts full of love, they are not really known for being the happiest kids in school.  But that’s to be expected when you are caught somewhere in the no man’s land of being sonically indebted to both the likes of Judas Priest and Limp Bizkit. Always suffering, forever nervous.

The new album to be release on May 10 on LABELMAN

—

In 2021 kroop RONKER als een vierkoppig monster uit de moerasgrond van de Dendervallei. Schuimbekkend van furiositeit en stinkend naar het zweet stuiterde de band de scene op.

Met hun state-of-the-art speednoise -denk Nirvana maar dan gespeeld door de mannen van Sepultura- doorkruisten ze twee jaar lang de underground, clubs en festivals in de Benelux en timmerden zo aan stevige live-reputatie. Energiek, kwaad en inzettend op verbinding. Op hun eerste roverstocht moesten maar liefst 70 shows er aan geloven; van Rock Herk over naar Trix, de Effenaar, Paradiso en de Vooruit. In zijn korte bestaan deelde RONKER het podium met veel van hun helden: Melvins, Show Me The Body, Brutus, Godflesh, etc. Hun EP ‘Self Loathing Self Help’ werd dan ook enthousiast onthaald en toonde aan dat de band niet alleen een live-machine is.

Na het initiele koppensnellen, kampt RONKER nu met groeipijnen; wat doe je als je als je het randjes-lopen maar niet wilt ontgroeien?

“Een no-nonsense stootkogel van een plaat droppen!” moet de band gedacht hebben. Een ode aan de randjeslopers binnen de maatschappij, waarin niet op zoek gegaan wordt naar de Jezus onder de marginalen, maar waar soelaas gevonden word in zelf-acceptatie.

‘Fear is a Funny Thing Now Smile Like a Big Boy’ of in het kort FIAFTNSLABB (uitgesproken Fiaftensjleub) is niet alleen een ode aan het vieren van de naïviteit, de plaat is bewust heel rauw en speels gehouden. De band speelt een soort duplo-metal waarin gekozen worden voor simpliciteit en een breed kleurenpalet.

De plaat verschijnt op 10 mei via LABELMAN en houdt het midden tussen pompen en verzuipen. Waar RONKER’s kwaadheid voorgaand nog intern was, is deze nu een stuk extraverter en meer uitgesproken. Zelfhaat heeft plaats gemaakt voor angst om op te groeien. Doorheen de plaat buigt de band het narratief dan ook om en hekelen ze de nood aan ratracen en conformisme in beigetinten.

Op hun debuutplaat klinkt de band dan ook hongerig, nerveus en grossierend in zijn bipolaire aard: het je-m’en-foutisme van post-punk en het betonnen karakter van 90’s alt-metal dragen beiden even hard bij aan hun DNA. In hun brouwsel waar brokken hardcore vermengt worden met noise, indie, prog en punk is geen enkel huisje nog heilig.

In 2024 komt de band de plaat promoten hoe ze dat best kan: live spelen. Met een uitverkochte release-show in de AB-club, bereidt de band zich nu voor op een verschroeiend offensief. Hard, innemend, energiek en no-nonsens: RONKER blaast alleen maar rechtdoor. Altijd wel ergens pijn, eeuwig nerveus, maar toch lieve jongens.